اینکه از ساکنان غزه باشی، یعنی ظلم را با چشمان خود ببینی؛ یعنی شاهد زنده تمام آنچه در اطرافت رخ میدهد، باشی. اینکه خون و تکههای بدن کودکان، زنان، سالخوردگان و مردان را بر زمین ببینی، در همه کوچههای شهر، و سگهایی که آزادانه به اجساد حمله میکنند. اینکه صدای همه انواع حملات هوایی، دریایی و زمینی را یکجا بشنوی؛ صداهایی که بعدها مشکلات مزمن شنوایی ایجاد میکنند. اینکه مادری را ببینی که با فریادهای دلخراش به جمجمه کودکش که بر زمین افتاده است، نگاه میکند. یا کودکی که در میان ویرانهها به دنبال پناهگاه امن خود – پدرش – میگردد. و دختری که پس از پنج روز از زیر آوار بیرون کشیده میشود، فقط برای اینکه بفهمد مادر، پدر و همه خانوادهاش را از دست داده است.
اینکه از ساکنان غزه باشی، یعنی از قطرهای آب تمیز و غذایی برای هفتهها محروم شوی. اینکه دوش گرفتن، سیراب شدن یا غذایی ساده خوردن به معجزه تبدیل شود. اینکه انسانی باشی که خداوند او را به خانهای برای پناه داده است، اما در یک لحظه آن خانه ویران شود و تو ناچار باشی در خیابان بخوابی. اینکه یکی پس از دیگری با شوکهای وحشتناک مواجه شوی، بدون حتی یک دقیقه فرصت برای درک آنچه بر تو و اطرافت میگذرد. اینکه از امنیت، آرامش و همه نیازهای اولیه زندگی انسانی محروم شوی. اینکه دچار اضطرابات روانی، نگرانی و وحشت در خواب و بیداری شوی. اینکه دیگر بهعنوان انسانی با حق زندگی شناخته نشوی، و تمام دنیا علیه تو متحد شوند تا صدایت را خاموش کنند و تو را در برابر چشمان همه بکشند، در حالی که جهان در سکوت کامل نظارهگر است.
سپس تلویزیون را روشن کنی و آن دروغگوی وقیح را ببینی که با بیشرمی میگوید: «ما به قوانین بینالمللی پایبند هستیم، غیرنظامیان را هدف قرار نمیدهیم و وظیفه ماست که نیازهای اولیه زندگی را به آنها برسانیم.»
ما در چه دنیایی زندگی میکنیم؟
دنیایی که دروغگو باور میشود و راستگو تکذیب؟
آیا این دنیا از انسانیت و صلح تهی شده است؟
یا اینکه ما تمام عمرمان در توهم انسانیت دروغین آنها زندگی کردهایم؟
چقدر از این جهان ظالم و از تمام ظلم و ستمی که بر مردم فلسطین روا میشود، منزجرم. مردمی که تنها پناهشان خداست.
همان خدایی که در قرآنش فرموده:
«فسيكفيكهم الله: و به زودی خداوند تو را از شرّ آنها نگه میدارد»،
«وكفى بالله وكيلا: و تنها خدا برای مدد کفایت میکند.»
حنین ماهر سالم
آذر ۱۴۰۲ | #فلسطین #غزه
قصهٔ غزه
https://www.gazastory.com/author/73
ترجمه: علی مینای