عکس تمیزی است. با کیفیت و خوشزاویه. همه چیز هم در بهترین حالت خودش است. موهای ژلزده فغانی؛ کتوشلوار مرتب رییسجمهور ایالات متحده؛ کراوات قرمز خوشرنگش؛ بج سینه پرچم آمریکا و خندههای ملیحِ بر لبِ هر دو نفر. و انگشتان شستی که احتمالا به نیت رضایت از بازی، بالا گرفتهاند.
و چه افتخاری بالاتر از مدالی که پرزیدنت بر گردن داور ایرانی انداخته!
اما نه؛
چقدر لجن است این عکس. از پیکسل پیکسلش کثافت میبارد. کثافتی که هیچجوره نمیتوان رویش سرپوش گذاشت یا بیخیالش شد.
هرچقدر هم که همه چیز در ظاهر قشنگ باشد، باز این مردِ کتوشلوارپوش، همان جنایتکارِ قاتل حاج قاسم است. البته یادم نبود؛ شما که اهل سیاست نیستید آقای فغانی! و حاج قاسم هم احتمالا در نظرتان عامل مزاحمی بود برای امنیت و ثبات منطقه که حذفش کردند. باشد! ولی این مرد باز هم همان جنایتکاری است که به اسراییل در جنگ غزه کلی سلاح و تجهیزات و پول داده! مرگ ۵۰هزار انسان که دیگر برایتان معنی دارد؟ البته بازهم یادم نبود که آنها عربند و شما آریایی؛ هرچند بینشان کلی زن و بچه باشد!
این را هم قلم میگیرم. اما تو را به خدا، دیگر قبول کن که این نامردِ در ظاهر مرد، همان جنایتکاری است که به ایران حمله کرد! به کشورت! هرچند، این یکی هم دیگر برایت اهمیتی ندارد. تو حالا شهروند استرالیا هستی و تنها چیزی که میتواند واکنشت را برانگیزد زایمان کانگوروها در هر دشت خرابشدهی آنجاست.
ملیت را کنار گذاشتهای و جهان وطنی شدهای آقای داور! پشتبندش هم پشتِپا زدهای به انسانیت؛ به هموطنان سابقت! به ۱۱۰۰ شهیدی که هنوز سنگ قبر هم برایشان نگذاشتهاند. و چقدر بیشرف شدن برایت آسان بوده. و اصلا تو چطور داوری هستی که اگر بینی بازیکن از خط آفساید بگذرد میبینی و خطا میگیری؛ اما ندیدی مرگ رایان ۲ماهه را؛ مرگ هلنا را؛ مرگ سربازان همان جایی که در آن بهدنیا آمدهای و داور شدهای را.
شاید دیشب به ظاهر، افتخار بزرگی نصیبت شده باشد. سوت زدن در یک رویداد بزرگ. اما کارت قرمزی که دیشب دادی، خودت را از زمین اخراج کرد آقای ناداور. صد سال و هزار سال دیگر نه، چهار پنج سال بعد، یا حتی همین حالا، تو در ذهن ما مردم ایران، داوری که یک رویداد بزرگ را سوت زد، نیستی؛ بیوطنی هستی که انسانیت را به بهای گرفتن عکس یادگاری با یک جنایتکار فروخت!
امین ماکیانی
دوشنبه | ۲۳ تیر ۱۴۰۴ | #لرستان #خرمآباد
راوی ماه؛ خانه روایت استان لرستان
ble.ir/ravimah