جمعه, 10 مرداد,1404
مسلمان‌های الجزیره توی مسجد کتشاوه تحصن کرده بودند. ارتش فرانسه می‌خواست مسجد را به کلیسا تبدیل کند. همانطور که خانه، مزارع و همه امکانات مسلمان‌های الجزایری را غصب کرده بود خودشان را کشته بود و به جایشان سفیدپوست‌های اروپا را در املاکشان ساکن کرده بود. تعداد آدم‌های توی مسجد زیاد بود بیشتر از چهار هزار نفر. قصه برای قرن نوزدهم میلادیست. به شمسی می‌شود نیمه دوم اردیبهشت ۱۳۲۴. سربازهای فرانسوی مسجد را روی سر الجزایری‌ها خراب کردند. چهار هزار نفر فقط در لحظه تخریب مسجد شهید شدند.
این رقم برای ارتش فرانسه خیلی رقم زیادی نبود. پیش آمده بود در یک روز چهل و پنج هزار نفرشان را بکشد.
حتی وقتی دادگاه‌های بین‌المللی به استقلال الجزایر رای دادند و فرانسه محکوم شد باز برایش دلیل نشد که دست از این لقمه چرب و نرم بردارد. از سال ۱۲۰۹ تا ۱۳۲ سال بعد که قیام مردم الجزایر به نتیجه رسید این سرزمین همه جور جنایت را تجربه کرده بود.
حتی روشنفکری بعضی سربازهای الجزایر که برای اثبات حسن نیتشان در کنار ارتش فرانسه با آلمان نازی جنگیده بودند باعث نشد فرانسه از استخوان مجاهدین الجزایری در صنعت صابون‌سازی و تصفیه شکر استفاده نکند! و اصلا آدمی که اجنبی پا روی خاکش و دست روی ناموسش گذاشته چرا باید حسن نیتش را ثابت کند؟
داستان صد و سی و دو سال مقاومت الجزایر امروز در فلسطین در حال تکرار است. فرقش این است که موقع استعمار الجزایر رسانه نبود! البته فلسطین امروز پاره تن جهان اسلام بلکه انسانیت است.
القصه چیزی تغییر نکرده! از عصر فرعون تا حالا سرمایه‌دارهای عالم هر جا توانستند موحدین را کشتند. امروز اسرائیل عصاره خوی فرعون‌های تاریخ است همانطور که جریان مقاومت عصاره فضایل همه مجاهدین طول تاریخ در جبهه توحید است و انقلاب اسلامی بار سنگین این فضایل را به دوش می‌کشد.
حالا که رسانه در دست ماست، حالا که این بار امانت به دوش ما گذاشته شده، حالا که مردمی داریم که هر رنجی را تحمل می‌کنند اما باورشان را به دینار و دلار نمی‌فروشند، می‌طلبد در مقابل چشم رسانه‌ها و دوربین‌های عالم به عنوان نماینده جبهه توحید طوری از عصاره رذائل ستمکاران تاریخ حرف بزنیم که پیدا باشد تصمیم به حذف آن‌ها از صفحه روزگار داریم!
و اگر گفتمان مردان دیپلماسی در خور تلاش انسان حماسه‌سازِ ایرانی نباشد آن‌ها که با دست‌های خالی سجیل و خرمشهر ساختند یا در خور آن‌ها که سر داده‌اند اما باور نه، دشمن از کجا بفهمد زیر این خاکستر خاموش چه آتشی در حال سوختن است؟
تاریخ در حال تکرار است.
سرمایه‌داری درکی از حسن نیت ما ندارد. او اگر ضعف ببیند از استخوان مجاهدین ما در صنعت صابون‌سازی و تصفیه شکر استفاده خواهد کرد...
تصورش جانکاه است!
صابون اسرائیلی با عطر استخوان رزمنده‌های مقاومت.
طیبه فرید
ble.ir/tayebefarid
چهارشنبه | ۱ مرداد ۱۴۰۴ | #فارس #شیراز