ما تقریبا میدانیم مرگ با شلیک مستقیم گلوله چطور مرگی است.
حالا مدتهاست فهمیدهایم مرگ با شلیک موشک به خانهها یعنی چه.
ما اما تصوری از مرگ در اثر گرسنگی و تشنگی نداریم.
ما حتی تصور درستی از گرسنگی و تشنگی هم نداریم.
این روزها در غزه آدمها اگر با شلیک مستقیم گلولهها کشته نشوند، اگر زیر آوار خانهها نمانند، اگر ترکش موشکها نکشدشان، گرسنگی و تشنگی از پا درشان میآورد.
الان سال ۲۰۲۵ میلادی است. ما در جهان مدرنی زندگی میکنیم که برای حفاظت از حقوق حیوانات سازمانهای بینالمللی وجود دارد، برای کاهش گرمای هوا بودجههای بینالمللی هزینه میشود و برای سفر به فضا هزینههای بیحدی صرف میشود.
در همین روزها اهالی غزه به خاطر بینانی، به خاطر تمام شدن آب سالم و به خاطر نبودن چیزی که بشود خورد، دارند میمیرند.
مردم نه یکی یکی که دهتا دهتا دارند میمیرند.
خدا کند ما در این روزها رو سیاه نشویم. دست ما از کمک به مردم غزه خالی است، تمام چیزی که میشود به میدان بیاوریم پول است. پول برسانیم بهشان بلکه جان یک نفر را از مرگ دور کنیم. پول برسانیم بلکه یک نفر بتواند چیزی برای خوردن پیدا کند.
این سالها، راه کمک کردن به غزه سخت شده. جمعیت خیریه حضرت خدیجه اما راهی برای رساندن کمک به اهالی غزه سراغ دارد.
بیایید همین یک کار را انجام بدهیم. بیایید کمک باشیم برای مسلمانهای مظلوم غزه.
http://khadijakubra.com/pay
محمدرضا جوانآراسته
zil.ink/mrarasteh
دوشنبه | ۳۰ تیر ۱۴۰۴ | #قم