ملتِ همیشه ایستاده

ایستاده‌ام و می‌نگرم به مردم. جمعیت زیاد است و هوایِ گرم اهواز می‌خورد بر صورت‌شان اما باز هم مانده‌اند. ملتی که آب و گاز کل کشور از دیار‌شان تهیه می‌شود، با تمامی کم لطفی‌هایِ مسئولین باز هم وقتی اقامهٔ شرکت در راهپیمایی می‌آید؛ به میدان می‌آیند. دیشب هنگامِ دیدنِ خبرِ دلار ۹۰ و خورده‌ای، در ذهنم آمد که راهپیمایی امروز کمتر از سال‌های قبل شرکت کننده دارد. اما امسال پرشور آمدند به عرصه. از چند نفر که اهلِ اهواز بودند پرسیدم از فضایِ شهرشان. آیا واقعا سالِ قبل هم چنین جمعیتی آمده بودند؟ جواب بله همهٔ آنها مرا متعجب کرد. به راستی مردم‌سالاری دینی است و تا وقتی مردم بمانند، انقلابِ جمهوری اسلامی ایران باقی می‌ماند. دلم می‌سوزد که سردْ شود شوقِ هم‌میهنانم. باید رسیدگی شود. تنها با وعده‌های پوچ ساکت می‌کنند آنها را. افرادی که جز خودشان را نمی‌بینند و با جواب‌های سر بالا تیری بر زخم‌های ملت‌ می‌شوند. از طرفی به این فکر می‌کنم جایِ خالی شهدا و همدلیِ مردم حس می‌شود در فضایِ این شهر و کشورمان. امید دارم که به دست مردم از بین می‌رود ظلم و ستم. دلِ مردم پر امید می‌شود ا‌‌ن‌شاءالله!

«در بهارِ آزادی جایِ شهدا خالی!» 

مائده اصغری | از #مشهد

دوشنبه | ۲۲ بهمن ۱۴۰۳ | #خوزستان #اهواز

eitaa.com/gomnamradio