یکشنبه, 21 اردیبهشت,1404
کودکان جنگ!
کودکانِ روزهای بمب و شب‌های موشک!
کودکان قد کشیده میان صدای گلوله‌ها!
آواره از وطن، از کوچه‌هایی که روی خاکش بازی می‌کردند و حالا هم‌بازی‌هایشان، زیر همان خاک‌ها برای همیشه خوابیده‌اند.
چند ماه بود بچه‌های لبنانی پشت شیشه‌های هتل‌های زینبیه، قد می‌کشیدند.
حسرت تماشای بچه‌های سوری که مدرسه می‌رفتند در چشم‌های بچه‌های لبنانی، درد کشنده‌ای بود که فکر نکنم هیچ وقت یادم برود.
حالا دارند برمی‌گردند به خانه‌هایشان.
حتی اگر ویران!
جنگ خوب نیست. ویران‌کننده است.
اما این بچه‌ها با معنایی فراتر از جنگ بزرگ می‌شوند؛
دفاع از وطن! از هویتشان! از خونی در رگ‌هایشان به اسم حزب‌الله!
توی فلسطین و لبنان، بچه ها خیلی زود بزرگ می‌شوند. چون می‌خواهند آزاده زندگی کنند.
زهرا کبریایی | راوی اعزامی راوینا
eitaa.com/raavieh
چهارشنبه | ۷ آذر ۱۴۰۳ | ظهر | #سوریه #دمشق زینبیه