جانم فدای رهبر

از همان وقت که رسیدم، زیر نظر داشتمش. 

پیرزن دستش را سایه کرده بود و آن‌همه وقت از جایش تکان نمی‌خورد. 

از عکس شهدا و سردار سلامی و پرچم ایران، اکسیری درست کرده بود که با پرچم روی شانه‌اش همخوانی داشت. 

کناری نوه‌اش بود. 

جانم فدای رهبر را گرفته بود جلویش. 

زیر سایه‌اش ایستاده بود و فقط دو چشم سرخش بیرون زده بود به تماشای تابوت‌ها. 

دهه هشتادی به نظر می‌رسید. 

کانتینرها که رد شدند، به پیرزن گفتم خداقوت. 

با همان اخم حماسی نگاهم کرد و گفت من از شماها سرپاترم. 

نوه‌اش خندید و کاغذ را بالاتر گرفت.

فاطمه شایان‌پویان

ble.ir/leili_haj1403

شنبه | ۷ تیر ۱۴۰۴ | #تهران مراسم تشییع شهدای اقتدار