دیگر توان راه رفتن بر خلاف جمعیت را ندارم. اینجا قلب مردم است، جایی که حس از آن نشئت میگیرد. ماشین حمل پیکرها از جلوی ما رد میشود و چهرههای مصممی که نقش بر تابوتاند برایم تلنگر اند. تلنگری برای اینکه صبح بیحس بودم و اینجا در کنار مردم در جوشم و معلوم نیست تا صبح روز بعد نبض احساساتی که از مردم و شهدا گرفتهام باقی بماند یا نه.
اکثر شهدا میانسالاند و این یعنی در جنگ با رژیم کودککش باید تجربه بزرگان را داشت و عقل را در راه مبارزه پیر کرد. اما اینجا جز اینکه دل به جمعیت نالان بسپارم انتخابی ندارم. از اینجاست که معناهای جدید دارند تقسیم میشوند. کودکانی که قطعهای کارتن را به عنوان باد بزن به عابرین میدهند، به تقلید از طفلان اربعین، از اینجا نیرو میگیرند و پیرانی که تکیهشان به عصا است از اینجا دم.
مهدی کیانی
ble.ir/shatteshirin
شنبه | ۷ تیر ۱۴۰۴ | #تهران مراسم تشییع شهدای اقتدار