شخصیت ابوعبیده

اسم فیلم را یادم نیست. اما معمایش این بود که سید هیچ‌وقت چفیه‌اش را از روی صورتش برنمی‌داشت و نامیرا بود.

شده بود نماد پیروزی و روحیه! هیچ‌کس نمی‌دانست اسمش چیست فقط با دیدنش جان می‌گرفت.

واقعیت این بود سید هم شهید می‌شد اما سیدِ دیگری چفیه‌اش را برمی‌داشت، کیپ می‌بست، سوار موتورش می‌شد و پلاک خودش را در می‌آورد و شهادت هویت قبلی خودش را اعلام می‌کرد.

‌

همان روز اول که ابوعبیده را دیدم یاد قصهٔ سید افتادم. فکر کردم نمی‌تواند شخص باشد.

ابوعبیده شخصیت است. شخصْ، ابوابراهیم حذیفه سمیر الکحلوت بود که شهید شد.

ابوعبیده شهید نمی‌شود...

‌

بیتا شکری

دوشنبه | ۱۰ شهریور ۱۴۰۴ | #ایلام