شریک اشک و لبخند ایرانی‌ها

دیشب رفته بودم حسینیه‌ی شهرمان برای آماده‌سازی برگزاری مراسم عزاداری دهه محرم.

مثل همیشه بحث جنگ ایران و اسرائیل داغ بود،

من و یکی از دوستان ایرانی رفتیم بالای پشت‌بام حسینیه تا خیمه‌های آشپزخانه را جابه‌جا کنیم،

که گفتگوی خوبی بین‌مان شکل گرفت.

شروع صحبت‌ها از این بود که چرا افغانستانی‌ها در حملات پهپادی نقش داشته‌اند و اصولاً چرا به اسرائیلی‌ها کمک کردند. چند نکته در این‌باره به ذهنم آمد که در ادامه می‌نویسم:

نکته اول اینکه نمی‌توان مطلق‌گرا بود و به همه‌ی مردم مطلق نگاه کرد.

نمی‌شود با رفتار یک شخص تمام هموطن‌ها یا همشهری‌ها یا حتی سایر اعضای خانواده‌ی آن شخص را قضاوت کرد.

چه بسا که بسیار دیده‌ایم در یک خانواده دو برادر، یکی مومن و دیگری لاابالی.

حالا چرا ما توقع داریم کل مردم یک مملکت خوب باشند یا بد.

ما در افغانستان هم آدم خوب داریم هم آدم بد.

همانطور که الان در ایران هم ایرانی غیرت‌مند و وطن دوست داریم و هم ایرانی خائن.

پس اینکه توقع داشته باشیم کل یک ملت خوب باشند یا بد کاملا اشتباه است و اشتباه‌تر از آن این است که با رفتار غلط یک شخص آن را پای تمام مردم بنویسیم.

مردم افغانستانی سال‌هاست که شریک اشک‌ها و لبخندهای مردم ایران بوده‌اند؛ از همان آغاز انقلاب تا کنون.

حتی در شرایط سخت جنگ‌های دفاع مقدس و دفاع از حرم خون‌ها و عرق‌های دو ملت در هم آمیخته است.

خیلی اشتباه است که این همه سال برادری را با رفتار تعدادی نادیده گرفت و آن را تعمیم به کل مردم افغانستان داد.

همانگونه که در قرآن هم آیه ۳۸ سوره‌ی نجم و آیه ۷ سوره‌ی الزمر و آیه‌ی ۱۸ سوره‌ی فاطر و آیه‌ی ۱۵ سوره‌ی الاسراء و آیه‌ی ۱۶۴ سوره‌ی انعام گفته است: "أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ

ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺎﺭی ﺑﺎﺭ ﮔﻨﺎﻩ ﺩﻳﮕﺮی ﺭﺍ ﺑﺮ ﻧﻤﻰ‌ﺩﺍﺭﺩ،(٣٨)"

یعنی هرکسی مسئول رفتار خود است و هیچکس مسئول رفتار دیگری نیست.

پس چرا رفتار یک عده را پای چند میلیون آدمی می‌گذاریم که سال‌هاست آنها را می‌شناسیم.

در جنگ ۸ ساله‌ی دفاع مقدس عراقی‌هایی بودند که به دلیل ارادت قلبی به اسلام و انقلاب و امام خمینی ره در عراق به ایران خدمت می‌کردند و عده‌ای ایرانی بودند به نام مجاهدین خلق که به صدام خدمت می‌کردند.

حال هم اوضاع همانگونه است؛ عده‌ای افغانستانی در راه دفاع از اسلام و انقلاب و حرم ایستادگی می‌کنند و فاطمیون می‌شوند؛ و عده ای هم پیاده نظام دشمن؛

عده‌ای ایرانی برای ایران فدا می‌شوند؛

عده‌ای مزدور ایران را فدا می‌کنند.

محرم‌حسین نوری

پنج‌شنبه | ۲۹ خرداد ۱۴۰۴ | #اصفهان

روایت بی‌بی‌جان

eitaa.com/ravayate_Bibijan