دوشنبه, 30 تیر,1404
١- اکتبر ١٩٧٣، همزمان با شروع جنگ اعراب علیه اسرائیل، این کشورها در اقدامی هماهنگ، فروش نفت به اسرائیل را تحریم کردند. در مقابل، شاه ایران که معتقد بود نباید فروش نفت را به یک ابزار سیاسی تبدیل کرد، تصمیم به شکستن تحریم و فروش نفت به اسرائیل گرفت.
اینطور شد که همه آن احساسات ضداسرائیلی مردم ایران و حتی خوشحالی بعد از بردن اسرائیل در جام ملت‌های آسیا ١٩۶٨ و آن شبی که «ایران تا صبح نخوابید»، در نگاه فلسطینی‌ها رنگ باخته و گزاره دیگری شکل گرفت: «ایران [و نه فقط شاه] هم‌پیاله اسرائیل است.»
٢- حمله صدام به کشورمان و شروع جنگ تحمیلی، خودبه‌خود بین مسلمانان منطقه و حتی دنیا، دودستگی ایجاد کرد. خصوصاً که صدام خودش را رهبر کشورهای عربی و منجی اعراب می‌دانست و در شعارهای تبلیغاتی از نابودی اسرائیل می‌گفت.
سمیر قنطار، مبارز لبنانی که بیش از ٢٨ سال در زندان‌های رژیم صهیونیستی به سر برد، از حال و هوای زندانیان در زمان جنگ تحمیلی می‌گوید: «در زمان شروع جنگ ایران وعراق، من در زندان عسقلان بودم... این اتفاق باعث شد بین اسرا اختلاف جدی پیش بیاید؛ گروهی بودند که براساس حمایت‌های دولت عراق از فلسطین و تصویری که از قبل نسبت به رژیم پهلوی (حامی اسرائیل) داشتند، به عراق حق می‌دادند که در وضعیت فعلی [و تحت تاثیر تبلیغات رژیم بعث] بخواهد سرزمین‌های خود را از ایران پس بگیرد. آن‌ها معتقد بودند افزایش قدرت صدام در منطقه، باعث حمایت بیشتر او از فلسطین می‌شود. دیدگاهی که غالباً بین اعضای جنبش فتح رواج داشت.»
3- در بحران سوریه و اعتراضات اخوان‌المسلمین به دولت اسد، تصویری که رسانه‌های غربی و عربی نظیر الجزیره از دولت اسد و فضای سوریه ساختند، باعث شد بخش قابل توجهی از مردم جهان عرب، از دولت بشار احساس انزجار کنند. قسمت زیادی از فلسطینی‌ها هم از این قاعده مستثنی نبوده و از معترضان دولت سوریه حمایت کردند. بعد از بالا گرفتن تنش‌ها و نزدیک شدن سوریه به جنگ داخلی، جمهوری اسلامی در حمایت از مردم سوریه و آرام کردن اوضاع این کشور به صورت مستشاری وارد شد. همین اتفاق باعث ایجاد سوتفاهم در میان بدنه‌ای از مردم فلسطین و حتی بخشی از جنبش حماس (به دلیل ریشه‌های اخوانی آن) شد.
۴- بعد از شهادت سردار سلیمانی به دستور مستقیم آمریکا، شهید سرافراز، اسماعیل هنیئه که مسئول دفتر سیاسی حماس بود، با به جان خریدن همه محدودیت‌هایی که سفر به ایران برایش ایجاد می‌کرد در مراسم تشییع سردار سلیمانی شرکت کرد و یک لقب ویژه به ایشان اعطا کرد: «شهیدالقدس»
همین اتفاق باعث واکنش برخی فلسطینی‌ها شد. آن‌ها مدعی بودند ایران اگر حمایتی هم از فلسطین داشته، به خاطر حمایت از گروه‌های شیعه‌مذهبی نظیر حزب‌الله لبنان بوده. برای همین، انتساب این لقب به حاجی شهیدمان از زبان مسئول سیاسی حماس، به مذاق برخی فلسطینی‌ها خوش نیامد.
۵- بعد از طوفان‌الاقصی و دقیق‌تر بگویم، بعد از ورود ایران به جنگ مستقیم با صهیونیست‌ها، از وعده صادق ١ تا ٣، نام کشورمان سر زبان‌ها افتاد. حالا توی تظاهرات‌ها برای حمایت از فلسطین در نقاط مختلف دنیا، پرچم ایران هم بین جمعیت دیده می‌شود. مهم‌تر از آن، این اتفاق مبارک، تصویر نادرست جمهوری اسلامی در ذهن گروهی از برادران فلسطینی‌مان را اصلاح کرد. حتی پس از تهدید آن قمارباز علیه مردم جمهوری اسلامی و رهبر آن، در اتفاقی بی‌سابقه و عجیب، جنبش اخوان‌المسلمین در پیامی به امام خامنه‌ای نوشت: «ما حمایت کامل خود را از ایران در مقابله با تجاوز وحشیانه اسرائیل اعلام می‌کنیم و شهادت همه رهبران، علما و شهدای ایرانی را تسلیت می‌گوییم. تجاوز اسرائیل علیه ایران مرحله جدیدی از تجاوز علیه فلسطین است و ما از نظر مذهبی، معنوی، تمدنی و ژئوپلیتیکی یک ملت هستیم. فداکاری‌های ارزشمندی که امروز امت در فلسطین، لبنان، یمن و ایران انجام می‌دهد، مسئولیت بزرگی را بر دوش ما می‌گذارد تا تمام تلاش خود را برای دستیابی به وحدت، رد اختلافات و ادغام تلاش‌هایمان به کار گیریم.» حالا مردم عراق، فلسطین، یمن، لبنان، افغانستان و... به همراهی با مردم و دولت جمهوری اسلامی ایران افتخار می‌کنند.
و بانوی دوعالم، حضرت زهرا(س) در خطبه فدکیه چه زیبا فرمود: «جَعَلَ اللهُ الجِهادَ عِزّاً لِلاسلام.»
پ.ن: صحبت‌های این جوان فلسطینی را بشنوید. همین که یک شب توانسته با خیال راحت در خیابان‌های تقریبا ویران غزه قدم بزند، خدا را شاکر است و از جمهوری اسلامی ممنون.
محمدصادق شریفی
ble.ir/zakhme_parishani
یکشنبه | ۸ تیر ۱۴۰۴ | #فارس #شیراز