اینجا دقیقا همین ساعت همین دقیقه همین ثانیه بود که با دیدن گهواره تابوتها نفس جمعیتی رفت و دیگر برنگشت. نفسها رفت و تبدیل به گریه و ناله دست جمعی شد. تابوتهای کوچک و عکسهای معصومشان چنگ میزد بر دل جمعیت و ریش ریش میکرد و گریهها را جانسوزتر، همه سوخته بودند که تعدادی فرشتههایی با بالهای کوچک، بالشان سوخته بود و صدای خاموش شده فرشتههای کوچک فریاد تک تک حنجرههایی بود که پشت تابوتشان شعار میداد.
زهرا موصلی
شنبه | ۷ تیر ۱۴۰۴ | #تهران مراسم تشییع شهدای اقتدار