چهار شنبه, 30 آبان,1403

چهار نکته پراکنده درباره این روزهای لبنان

سه شنبه, 29 آبان,1403

علا می‌گوید ما چند سال قبل به خودمان آمدیم که چرا آوینی را به عربی ترجمه نکردیم؟ خب، کسی باید باشد که روایت کند، نفخه‌ی الهیِ امام چطور جوان‌های شیفته‌ی روح‌الله را آواره‌ی بیابان‌های جنوب کرد...

دوشنبه, 28 آبان,1403

بعلبک بودیم و داشتیم آماده‌‌ی ‌رفتن به سوریه می‌شدیم؛ امّا روح و روان و پاره‌ای از وجود و تنم در ضاحیه مانده بود. هادی؛ پسر حمدان، زیر دست و بال خودم بزرگش کردم. شغلش شبانه‌روزی است.

دوشنبه, 28 آبان,1403

سید می‌گوید ارتباطات خوبی گرفته و می‌تواند به ستاد قزوین کمک کند. با او در مورد ویدئو پرژکتور مشورت می‌کنم.مشورت خوبی می‌دهد و خرید را هم خودش انجام می‌دهد.

یکشنبه, 27 آبان,1403

آن چیزی که قلبشان را فشرده می‌کند خانه‌های رها شده نیست؛غم اول زن و مرد حزب‌الله شهادت سید است؛می‌گویند همه چیز ما فدای سید...

یکشنبه, 27 آبان,1403

حدود ۳ شب بود. با صدای مهیبی که از انفجار خانه بغلی‌مان بلند شد، همگی با وحشت از خواب پریدیم‌. گمان می‌کردم قیامتی برپا شده. مغزم قفل کرده بود. آن لحظه نه می‌توانستم به فکر همسایه باشم، نه فامیل!