پنجشنبه, 14 فروردین,1404

آيات در شعر بی‌نظير است. شعرهای آیات سهل و ممتنع است... ساده است اینقدر که وقتی می‌شنوی بهترین احساس عالم را داری و احساس می‌کنی چقدر ساده است...

پنجشنبه, 14 فروردین,1404

توی اهواز هیچ کس روز ۱۳ را بدر نکرد و منتظر شب ماند. همه خودشان را برای نماز به مسجد جزایری رساندند. هم انقلابی‌ها هم چپی‌ها و هم ساواکی‌ها! داغ شهدای قم تازه داشت سرد می‌شد که خبر شهادت تبریزی‌ها خشم مردم را از رژیم بیشتر کرد.

پنجشنبه, 14 فروردین,1404

هوا سنگین بود، اتوبوس در جاده‌ی اروند پیش می‌رفت و سکوتی بین بچه‌ها افتاده بود. ناگهان علی‌آقا از جا بلند شد، چفیه‌اش را دور گردن انداخت، نگاهی به جمع انداخت و با صدایی محکم گفت: ...

پنجشنبه, 14 فروردین,1404

امروز پل تدارکاتی ما را عراقی‌ها دیده بودند و درست ۳۵ خمپاره پشت سر هم زدند، ولی از آن جایی که خدا خواست هیچکدام به هدف نخورد و همچنین خانه تدارکات ما را زدند بطوری که بچه‌های تدارکات آمدند در سنگر‌های اجتماعی ما جمع شدند و ...

چهار شنبه, 13 فروردین,1404

بعد عبور از گیت، تنها مشکلم نداشتن مهر بود. چفیه، سربند و عکس آقا را برداشتم، اما مهر را فراموش کردم. خدا خیر بدهد آن خانم عربی که کنارم نشسته؛ او چند مهر اضافه همراه داشت و جبران مافات کرد.

چهار شنبه, 13 فروردین,1404

وارد جمعیت شدیم. دختربچه‌های کوچک که چادر سر کرده بودند، بیشتر از همه توجه من را جلب می‌کردند. پسرم جانبازی را دید و گفت: «مامان این آقا چرا اینجوری راه میره؟»