چهار شنبه, 24 بهمن,1403

دسته بادکنک بزرگی به رنگ پرچم ایران از دور خودنمایی می‌کرد، کنجکاو شدم با خود گفتم: «حتما کار آخوندی یا یکی از همین بچه مذهبی‌هاست» بادکنک‌ها را نشانه گرفتم و از میان ازدحام جمعیت کم کم خودم را به آنجا رساندم...

چهار شنبه, 24 بهمن,1403

برگشتیم منزل، آش آماده شده بود. سرمای بیرون، شوق قدم‌های نصف و نیمه برداشته شده برای ۴۶ سالگیِ جشن انقلابِ عزیزمان و گرمای آش رشته‌ی مامان سارا پز، حال امروزم را ساخت...

سه شنبه, 23 بهمن,1403

اسرائیل زورش به خروش جوان‌های مسلمان پابرهنه نمی‌رسد. همان‌ها که در مقابل گلوله قرآن می‌خوانند. قدرت توی دست مستضعف‌های عالمست. خدا را شکر برای این شکوه. جای شما و شهدا خالی...

سه شنبه, 23 بهمن,1403

مدتی بود داشت بر روی کاغذی تصویر حضرت امام (ره) را می‌کشید، هنوز اسکناس بیست تومانی که هنگام اسارت با مخفی کاری به اردوگاه آورده بود همراهش بود. او نقاش و چهره‌نگار قابلی بود. گروه فرهنگی آسایشگاه پرتلاش‌تر داشتند برای گرامیداشت ۲۲ بهمن آن سال تلاش می‌کردند.

دوشنبه, 22 بهمن,1403

چه نشسته‌ای عقب گود که غرض و نیت‌ها در جنگ روایت‌ها دارد روایت می‌شود. وقتی تو اهل راستی و درستی هستی بیا وسط و بلندگوی حقیقت باش. حق را فریاد بزن.‌ مثل بلند صلوات فرستادن که چهره نفاق را از بین می‌رود...

دوشنبه, 22 بهمن,1403

احساساتی بودن زهرا برای همه مبرهن بود که همان نیز باعث شد این بار التماس‌هایش با چاشنی اشک همراه شود که: «تو رو بخدا اگر از دفتر اجازه آوردن که برید برای تمرین سرود، منم با خودتون ببرید. اصلاً درس نخوندم و مطمئنم خانوم امروز از من می‌پرسه».