پنجشنبه, 08 آذر,1403

ها را کثیف کند، می‌گویم چطور است فعلا کلاس را تعطیل کنیم؟؟ بچه‌ها که همگی شیفت صبح هستند و نمی‌شود از روشنایی روز هم استفاده کرد، بچه‌ها دوباره شلوغ می‌کنند که نه! تعطیل نکنیم، مریم که تا الان ساکت نشسته، کمی سر جای خود جابجا می‌شود؛ خانم اجازه! مادربزرگم یک مهتابی شارژی داره، می‌تونم هفته‌ی آینده اونو بیارم! کمی به فکر فرو می‌روم، لپ کوچولویش را که از روسری زده بیرون محکم می‌کشم...

پنجشنبه, 08 آذر,1403

از او خواستم که با مردم ایران سخن بگوید. از ایرانی‌ها تشکر کرد. اما نکته اساسی او در پاسخ به سوالم بود که خواستم انتظارش از مردم ایران را بگوید. و او یک جمله تاریخی تمدنی گفت. گفت از ایران می‌خواهم که با هم، هم‌سرنوشت باشیم.

پنجشنبه, 08 آذر,1403

امروز شبیه این صحنه را زیاد دیدم. نسل جدید شاخه‌های زیتون، نسل جدید حزب‌الله، خون تازه‌ی مقاومت در آینده!

چهار شنبه, 07 آذر,1403

آدم‌هایی که در خاک خودشان، در خیابان‌های خودشان و حتی در خانه خودشان اختیاردار نبوده‌اند. آدم‌هایی که برای از اینور کشور رفتن به آن طرفش باید اجازه می‌گرفته‌اند و اشغالگران نمی‌دادند. آدم‌هایی که به‌خاطر یک چاقوی آشپزی در ایست بازرسی اشغالگرها دستگیر شده و دو سال رفته‌اند زندان.

چهار شنبه, 07 آذر,1403

جنگ ۳۳ روزه من بچه بودم. از پنجره خانه کوچکمان می‌دیدم که آواره‌ها از جنوب به روستای ما آمده بودند و روز رفتن آن‌ها را هم خوب یادم مانده است. با شادی می‌رفتند. هلهله می‌کردند. مادرم می‌گفت پیروز شده‌ایم.

چهار شنبه, 07 آذر,1403

بنان و لبنانی به صدای تبریک "سید حسن" عادت دارد. پس چرا صدایش هیچ کجا پخش نمی‌شود؟حالا باید بیاید و بگوید: "اَیها الاَحِبّه سَتَعودون اِلی الدِیار هاماتُکُم مَرفوعَه، اَعِزاء کَما کُنتُم"