چهار شنبه, 15 اسفند,1403

اخبار نگران‌کننده‌ای از لبنان منتشر شد. همه منتظر بیانیه‌ی رسمی حزب‌الله بودیم. آن شب تا صبح خوابم نبرد. اگر این خبر صحت داشته باشد، یعنی چه؟ امیدی که داشتیم، از بین رفته است؟

چهار شنبه, 15 اسفند,1403

دو سه ماه بعد، بشیر الجُمَیّل، با کمک نیروهای اسرائیلی، وارد کاخ ریاست جمهوری می‌شود! نمایندگان مجلس را به جبر به مجلس می‌آورند تا بشیر را انتخاب کنند! تصویر به جا مانده از بشیر جمیل بر روی تانک اسرائیلی، گویای همه‌چیز است!

چهار شنبه, 15 اسفند,1403

سیدعبداللطیف الامین، سخنرانی که ضد اسرائیل سخنرانی می‌کند و مردم را علیه اسرائیل به مقاومت فرامی‌خواند هم در این سال ترور می‌شود.

چهار شنبه, 15 اسفند,1403

پرچم زرد، گودال عمیق، صدایی شبیه بمب، کجا داری می‌روی ذهن؟ تو که قرار نداشتی بروی ضاحیه! اصلاً دست و دلت نه موقع خبر شهادت به کاغذ و قلم رفت، نه در خاک سپاری‌اش. گمان نمی‌کردم با دیدن گودال دل و دستت با هم بلرزد.

چهار شنبه, 15 اسفند,1403

یاد تانک‌های مرکاوا باقی مانده در غزه افتادم. آنجا که آهن پاره‌های جنایات مدرن به محل بازی بچه‌های قدس تبدیل شده بود. انگار تاریخ تکرار می‌شود.

چهار شنبه, 15 اسفند,1403

می‌گذارد. اتفاق مهم دیگر در این سال، شکل‌گیری خطوط دفاعی مقاومت است؛ ابتکاری که استقلال عمل را در معرکه بیش‌تر می‌کند. بدین‌ترتیب هر محور، فرمانده خود را داشت و در بزنگاه‌ها بر حسب شرایط، مستقلا تصمیم می‌گرفت.