دوشنبه, 13 اسفند,1403

به گمانم خمینی (ره) آن روز که سیدمحمدباقر صدر از او خواست مرجع تقلید شیعیان عراق بشود و رهبری نهضت را به عهده بگیرد به قلبش رجوع کرده بود.

یکشنبه, 12 اسفند,1403

سید ما، مثل یک آموزگار متعهد، پای تربیت بچه شرور اسرائیل ایستاد و تا لحظه آخر، برای درس عبرت بقیه شاگردان تنبل و حواس پرت، در حال تنبیه و گوشمالی این شاگرد پررو و خودخواه بود.

شنبه, 11 اسفند,1403

وقتی آن پرچم‌های حزب‌الله و فلسطین در اهتزاز را دیدم انگار همه چیز تغییر کرد. آن داغ سخت است ولی امید همچنان زنده است. به قول آن راوی گلزار مگر در عملیات کربلای۵ فرماندهان زیادی از لشکر ثارالله شهید نشدند اما لشکر امروز همچنان مقتدر باقی مانده است و امنیت را تامین می‌کند.

شنبه, 11 اسفند,1403

حتی همین دیشب در حال دیدن تلویزیون بودیم و همه شبکه‌ها تصاویر سیدحسن نصرالله نشان می‌داد. مادرمحو تلویزیون بود که گفت: «وقتی که فرزندش را به شهادت رساندند و پیکر آن را با خودشان بردند و تصاویر و فیلم‌هایی از جسارت بر پیکر فرزند شهیدش بود در همه جا پخش کردند که روحیه این مرد را تضعیف کنند».

شنبه, 11 اسفند,1403

صبح ۳۱ اردیبهشت بیدار شدم، وقتی علی را دیدم که جلوی لپ تاپش نشسته، سرش را روی میز گذاشته و شانه‌هایش می‌لرزد و اولین قاب روی اخبار گوشی‌م تصویر سیدمان بود با یک روبان مشکی بالایش و وقتی آقا گفتند اگر او می‌ماند خیلی از مشکلات می‌توانستند حل شوند...

شنبه, 11 اسفند,1403

این تدفین، پایان سید حسن نیست؛ حالا او سرو ایستاده‌ای شده، برخاسته از خون شهدای مقاومت. با رفتنش نه تنها این راه پایان نمی‌گیرد که حالا این سرو در خاک ریشه می‌دواند و استوارتر از همیشه با ظلم اسرائیل می‌جنگد...