جمعه, 30 خرداد,1404

پدرشان نظامی است، اینها هم باید می آمدند. دخترم می‌گوید زندگی ما برای این روزها آماده است با شش ماهه‌هایمان با تمام هستی‌مان می‌آییم...

جمعه, 30 خرداد,1404

باید لباس صورتی دخترم را تنش می‌کردم تا دلش محکم بماند. باید مثل باباجان که روز تشییع دایی حسن لباس سفیدش را تنش کرد، لباس رنگی‌هایم را جدا می‌کردم...

جمعه, 30 خرداد,1404

آفتاب داغ مستقیم به فرق سرمان می‌خورد اما تاثیری در کم شدن فریادها نداشت: «مرگ بر منافق! ای لشکر صاحب زمان(عج) آماده باش! آماده باش!»

پنجشنبه, 29 خرداد,1404

معلوم بود برنج‌هایش را با خیبرخیبر یا صهیون، جیش محمد قادمون دم داده بود و کباب‌هایش را با زمزمه‌ی نصر من الله و فتح قریب باد زده بود.

پنجشنبه, 29 خرداد,1404

هیچ وقت به مخیله‌ام هم خطور نمی‌کرد شغل من با شغل فرزند یکی از عالی رتبه‌ترین فرماندهان نظامی کشور یکی باشد.

پنجشنبه, 29 خرداد,1404

"خوش آمدی، پسرم! جوانانی مثل تو، امید آینده این سرزمین هستند."