دوشنبه, 09 تیر,1404

دایی نمی‌توانست جوابِ "الان چطوری؟" مرا بدهد. آنقدر سرفه کرد که صدای اُفتادن گوشی روی سنگ‌های کف بیمارستان را شنیدم و تلفن قطع شد.

دوشنبه, 09 تیر,1404

همه این صدا و لرزش را حس کرده‌اند، ترسیده‌اند و فرار کرده‌اند جز ما که دنبالِ تِرالی غذا بودیم تا لقمه‌ها را بچینیم رویِ این تخت روان و به دست مسافر‌ها برسانیم.

دوشنبه, 09 تیر,1404

دیروز شایعه شده بود که اسراییل تهدید کرده که مساجد رو میزنه. علی هم با دوستش، امین، شب رو موندن مسجد...

دوشنبه, 09 تیر,1404

"مامان! دوست دارم فقط زمانی به سفر بروم که ایرانم در آرامش باشد".

دوشنبه, 09 تیر,1404

زمین زیر پایم لرزید؛ صدایی که تا بحال هیچ‌وقت نشنیده بودم، نمی‌دانم بمب بود یا موشک اما هر چه که بود خیلی نزدیک بود، انگار بغل گوشم منفجر شده بود...

دوشنبه, 09 تیر,1404

تندتند گروه‌ها و کانال‌ها را چک می‌کنم. شک و شبهه است کجا را زده‌اند. کسی نمی‌داند دود و صدا و تکان‌ها از پرتاب موشک بوده یا ریز پرنده.