پنجشنبه, 05 تیر,1404

من بی‌وطن شده بودم. تصویرسازی‌های ذهنم داشت تاریک ‌و تاریک‌تر می‌شد که خودم را به خودم آوردم. نه، نه. مگر می‌شود دیگر تبریز نباشد؟

پنجشنبه, 05 تیر,1404

شربت‌ها را ریختیم تو لیوان، چیدیم توی سینی و شروع کردیم به پخش کردن. یک نفر هم پوستر فرماندهان شهید را به مردم تعارف می‌کرد‌...

پنجشنبه, 05 تیر,1404

همچنانکه در سکانس پایانی فیلم «پاپیون» استیو مک کویین که خود را به دریا می‌اندازد، فریاد می‌زند حرامزاده‌ها! من هنوز زنده‌ام! ما نیز رو به تجاوزگران می‌گوییم حرامزاده‌ها! ما هنوز زنده‌ایم!

پنجشنبه, 05 تیر,1404

زلزله بهتر از موشک بود؛ خوب می‌دانستم که سپاه انتقام این حجم از استرس و خسارتی را که اسرائیل به ایران وارد کرده است را می‌گیرد؛ اما فهمیدن همه‌ی این‌ها برای ثنایی که هنوز سنش کم بود خیلی زود بود...

پنجشنبه, 05 تیر,1404

جانم اینجاست، توی کوچه‌هایی که باهم پرچم بالا گرفتیم و گفتیم مرگ بر اسرائیل. یک نام برایم می‌ماند، که دوست دارم روی سنگ‌هایی حک شود که...

پنجشنبه, 05 تیر,1404

نمی‌دانم شاید هنوز نرفته دلش برای گل‌هایش، برای نور آفتاب هر روز صبح تابیده روی فرش‌های‌سرخ خانه‌اش تنگ شده بود و داشت در آسمان تصورش می‌کرد...