شنبه, 31 خرداد,1404

محو شعار دادن‌ها بودم اما باید یک‌جایی برای نماز پیدا می‌کردم. انگار خود مسئولین مصلی و ستاد نماز جمعه انتظار چنین جمعیتی را نداشته بودند برای همین موکت کم آمده بود...

شنبه, 31 خرداد,1404

فریاد میزد و گریه میکرد. می‌گفت: «همه زندگیم نابود شد. همه داراییم رفت...»

شنبه, 31 خرداد,1404

می‌روم‌ مسجدالحرام و خودم را می‌رسانم روبروی همان در. آن عقب ترش خانه‌ی عبدالمطلب است. خانه‌ی عهده‌دار و پرده‌دار کعبه.

شنبه, 31 خرداد,1404

وقتی سیل راه بیفتد هر چیزی سر راهش باشد با خودش می‌برد...

شنبه, 31 خرداد,1404

«از سحر که صدا رو شنیدم گفتم اینجا مریوانه یا تهران!»

شنبه, 31 خرداد,1404

قرمه سبزی سر شب مانده را که خوردم، سوخت جامد به موتور ذهنم رسید که سربند یا منتقم درست کنم و ببندم به پیشانی شهدای شهر...