چهار شنبه, 24 اردیبهشت,1404

اما امروز حسن اصلیح شهید شد! خبرنگار پرکار فلسطینی که مثل الدحدوح و جعفراوی صدای مقاومت بود. یک ماه قبل رژیم صهیونیستی عامدانه چادر خبرنگاران را در خان یونس هدف قرار داد اما او که بارها پیام تهدید دریافت کرده بود با مجروحیت و سوختگی در بیمارستان ناصر بستری شد. رژیم صهیونیستی امروز او را در همان بیمارستان هدف قرار دارد. هیچ‌کدام از خبرگزاری‌هایی که دیروز خبر جاسوسی مداح لبنانی را توی بوق و کرنا کردند از او حرفی نزدند. اما شهادت ما خار چشم دشمنان ماست! و کسی نخواهد پرسید آن‌ها که جاسوسیِ احتمالی جوانکی را در گوش عالم و آدم کردند چرا از آن همه ماه و ستاره‌ای که هر روز در راه حفظ مرزهای انسانی و اسلامی جان خود را فدای حق می‌کنند حرفی به میان نمی‌آورند!

سه شنبه, 23 اردیبهشت,1404

جابه‌جا ردی مثل ترکش دیدم سیاه و بدترکیب! بی‌مخاطب پرسیدم: "کسی دیگه هم آسیب دیده؟"سعید پسر آقا ارسلان دست باندپیچی‌اش را کمی بالا آورد.

دوشنبه, 22 اردیبهشت,1404

روز آخر که از حرم آمدیم دیدیم ماشین را دزد زده است. هرچی پول و وسیله با ارزش بود را برداشته بود.رفتیم کلانتری و گزارش دادیم...

دوشنبه, 22 اردیبهشت,1404

قبل از آنکه پارچه ساتن نقره‌ای رنگ روی پوستر را کنار بزنم، بهتِ شب حادثه بالگرد تا روز تشییع شهدای خدمت در قم، زیر و رو شدن اوضاع منطقه و‌ کشور همه جلوی نظرم ویراژ خوردند.

یکشنبه, 21 اردیبهشت,1404

آخرین بار که چنین قابی روی گوشی جلوی چشمانم نقش می‌بست، به مقصد نرسیده بودیم که هیچ، گویا اندازه‌‌ی چند سال نوری هم از آن فاصله گرفته بودیم؛ فاصله‌ی معمولی نه، فاصله‌ی اجتماعی توام با بهت و آه!

شنبه, 20 اردیبهشت,1404

پلاستیک‌هایی با نان ساندویچ. بوی خیارشور و سوسیس بندری در فضای خانه پیچیده بود و آدم را به اشتها می‌انداخت‌. روی مبل راحتی نشستم. آنجا هم مثل کافه رستوران عجله برای رساندن به موقع شام بود...