جمعه, 01 فروردین,1404

آجرها و سنگ‌ها را کنار زد. رد خون دست‌هایش به خورد خاک رفت. رسید به پیکرت، به سجده افتاده بر سجاده، بی‌سر... اشک‌ها بی‌امان سر خوردند روی صورتش.

جمعه, 01 فروردین,1404

حوادث بزرگ! حادثه‌ای که سال ۱۴۰۳ در مقابلش خیلی بزرگ نیست. مقدمهٔ جمع‌و‌جوریست. مقدمه‌ای که خیلی از دغدغه‌ها و علاقه‌مندی‌هایم در مقابلش رنگ باخت.

چهار شنبه, 29 اسفند,1403

می‌دانستم نزدیک شش هفت ساعت زیر آوار بوده. فکر کنم عائشه که می‌گفت اسم مادر شهیدش بود. ولی توی آن شب بارانی کلمات و حرف‌هایی که ازش می‌فهمیدم تاریکی و آب جمع شده بود و کامیون بزرگ و این‌ها بود.

یکشنبه, 26 اسفند,1403

مزار را باید از روی عکسی که بالای آن بود پیدا می‌کردم. سال‌ها قبل تنها رفیقم چادرم را بلافاصله بعد از خریدش قرض گرفت و یک کلام گفت: می‌خوام تبرکش کنم...

یکشنبه, 26 اسفند,1403

جایی کنار کافه، سجده‌گاهِ میهمانان شده است. مگر نه این که شرف‌المکان بالمکین. خودم را توی صفِ نمازشان جا می‌دهم. هنا سجدوا... این‌جا سجده کردند...

شنبه, 25 اسفند,1403

روحش شادبو، هنی که هنیَه انقلابش داره آباد ایکونه، زمستون اینگلم تموم وِیبو، بهار سی اینگلم ایایه.