آرشیو محتوا - راوینا

دخیل

باز مداح دل‌ها را بی‌تاب کرده بود برای دخیل به پنجره فولاد. او دم گرفته بود: "ای صفای قلب زارم هرچه دارم از تو دارم..."

دختر جوانی با فرم اداری روی یکی از صندلی‌ها نشست. لباس‌هایش نامرتب، دستش باندپیچی و زخمی روی قسمت راست گونه‌اش بود. پرسیدم: "از مصدوم‌های حادثه‌این؟"

دیگر خسته شدم و برای روایت‌نویسی به مرکز درمانی نزدیک ساحل پشت‌شهر رفتم که تلفن همراهم زنگ خورد. فیلم‌بردار حوزه هنری از پشت خط گفت: "آماده‌اید؟"

صخره‌ای با شیب خیلی تند و چندتا نیروی دست تنها و بردن مجروح به بالای کوه دشوار بود. خیلی قاطع و محکم گفتم: "آقا مه نیش کومه ک اِتان‌‌اِکم"

احمد داد زد:آقای رئیسی! محافظای شما دارن مردمو اذیت می‌کنن...

شهید شدند فهمیدم که بله، ایشان شهید بعدی برای ختم صلوات بنده هستند و آمدند خودشان را معرفی کردند...