سه شنبه, 26 فروردین,1404

گوشه‌ای از سن، پرچم بزرگ ایران و میزی که دکّه آقاسید بود. نظرم را جلب کرد. پفک‌های دهه هفتاد، جعبه‌های نوشابه، ساندیس‌های براق، توپ‌های رنگی خاطره‌انگیز آن روزها ته ذهنم را قلقلک داد.

دوشنبه, 25 فروردین,1404

وسط صحبت‌های رفت و برگشتی حاج‌آقا با مدیر حوزه هنری، آقای عکاس‌ مدام جابه‌جا می‌شد. از این گوشه اتاق می‌رفت به زاویه روبه‌رویی و دکمه شاتر را چیلیک می‌زد. تند و سریع از این پلان می‌پرید تا بتواند در نمایی بسته قاب هنری بسازد...

یکشنبه, 24 فروردین,1404

در درگیری‌های روزانه و قیمت دلار و طلا گیر کردم. شاید آن روز که علی اصغر(ع) شهید شد و رقیه(س) در بیابان‌ها پایش زخم برداشت، هم حرمله و سعد و بقیه داشتند حساب می‌کردند با طلاهای یزید چه می‌توانند بخرند یا نخرند؟

شنبه, 23 فروردین,1404

شهرداری غزه از قطع آب خبر داده... و در گوشم، صدای آوینی می‌پیچد: «خون پیکره‌ی حق در طول تاریخ، ازقلب عاشوراست... و اگر حقیقت را بخواهی، هنوز روز عاشورا به شب نرسیده...»گفتم آوینی...

جمعه, 22 فروردین,1404

در حالی که من به دنبال زیباترین لباس برای فرزندم در بازارها سرگردانم و غرق در شادی و هیجان خرید عید هستم، در گوشه‌ای نه چندان دور از ما مادرانی هستند که در غم از دست دادن جگرگوشه‌هایشان، لباس عیدشان رنگ خون و خاکستر گرفته است.

جمعه, 22 فروردین,1404

آیا لازم است باز برایتان تاریخ تکرار شود؟ آنهایی که دم از حسینی بودن می‌زنند کجای این جهان نشسته‌اند؟می‌خواهی بنْشینی و اجازه بدهی دوباره قوم کفار با هل‌هله و خندیدن بر غریبی مولایت، نگذارند صدایش به همگان برسد؟چه بر دل مولایمان آورده‌ایم؟